Ik maakte een radio-documentaire over imker Koos. Koos is al bijna 40 jaar imker. Bijen hebben geen geheimen meer voor hem. Als hij een bijenkast opent ziet-ie in één oogopslag of hij moet ingrijpen of niet.

“En dan kruip je, in wezen, met je gedachten helemaal in dat volk. Van: ‘wat doet dat volk?’. En alles wat er om je heen zit, valt van je af. Dat ben je kwijt, want je bent met dat volk bezig, en je bent één met dat volk.”

Met dezelfde liefdevolle toewijding waarmee hij zijn bijen verzorgt, bekommert Koos zich jarenlang om zijn chronisch zieke zoon Ariën.

“Als-ie van zijn rug naar z’n zij moest, nou, daar was je toch wel een half uur mee bezig, om dat allemaal voor elkaar te krijgen.”

Maar als Ariën een einde aan zijn lijden wil laten maken, en de huisarts hiermee instemt, weet Koos niet wat hij moet doen: ingrijpen of het laten gaan…

“En toen zei die arts van: ‘wat vind je ervan als we het nu doen?”’

De troost van de bijen is een verhaal over hoe het leven opeens een bepaalde wending neemt, en hoe je daar als mens dan maar mee om moet zien te gaan. Door het gewoon maar te doen, hoe zwaar dat soms ook is. Zonder zelfbeklag. En dankbaar dat uit de situatie ook kracht te putten valt. Een verhaal over wel of niet ingrijpen. Over wat je wint, als je verliest. Over de troost van de bijen. En over het respecteren van de keuze van je kind.

Beluister hier